309

“Een meid die ik al héél erg lang ken. En ook iemand die bezig is met haar leven te veranderen. Iets waar ik alleen maar bewondering voor kan hebben. Tot slot heeft zij een pen waar ik jaloers op ben!”

Met deze mooie woorden (over mij!) begon mijn dag vandaag. Ze werden neergepend door Clara, iets met sunshine-awards en nomineren en blogs. Het is waarschijnlijk erg hip om niet mee te doen aan dit soorten dingen, maar stiekem vind ik ze wel leuk, dus doe ik gewoon wél mee.

Het is met regeltjes:
1. Post het logo van de Award.
2. Link naar de blogger die jou heeft genomineerd.
3. Deel 7 willekeurige weetjes over jezelf.
4. Nomineer 15 andere bloggers en link ze in je blogbericht.
5. Laat de genomineerde bloggers weten dat je ze genomineerd hebt.

Zoals ik al vertelde nomineerde Clara me. Zij blogt hier over haar leven als ‘volg-vrouw’. Enkele jaren geleden volgde ze de liefde naar het buitenland, eerst naar Jordanië en dan naar Congo. Al twee keer bouwde ze een nieuw leven op in een ‘vreemd’ land, ze haalde er haar rijbewijs, kreeg kinderen, en zocht haar eigen weg op onbekende paden. Hoewel de afstand fysiek groot is, volg ik haar uiteraard nog steeds met veel plezier, en heb ik enorm veel respect voor de manier waarop zij zich telkens op een nieuwe plek weet te settelen. En geniet ik van de leuke, eerlijke manier waarop ze daar over schrijft. Wat me trouwens opviel toen ik las wat zij over zichzelf schreef, waren de gelijkenissen: hallo luiheid, bleiterij en vergeetachtigheid.

Zeven willekeurige weetjes over mezelf… Uiteraard zijn deze niet zo willekeurig, en heb ik er (te) lang over nagedacht. Ik ben dan maar uitgekomen bij zeven essentiële mees-weetjes. Essentieel in die zin dat het dingetjes zijn die bij mij horen en nooit echt zullen veranderen. Let’s go:

1. Het boek Hasse Simonsdochter is mijn favoriete boek aller tijde. Hierdoor (onder andere) ging ik geschiedenis studeren. Als ik ooit een dochter krijg, heet ze Hasse. Telkens ik dit boek opnieuw lees, en als op pagina 268 Jan Van Schaffelaar van de toren springt, stromen de tranen over mijn wangen (ja, ook als ik toevallig op de bus op die bladzijde kom). De Duitse titel is trouwens ‘Karen Simonstochter’ – toeval bestaat niet.
2. Mijn ziel en zintuigen staan altijd wijd open. Constructiefoutje van de firma. Gevolgen: ik word zenuwachtig van te veel drukte en van grote mensenmassa’s (te veel prikkels enzo). Mijn radar voor de stemming van andere mensen is haarfijn ontwikkeld. Als een spons neem ik die ook over, van mensen in mijn omgeving, van films, series, liedjes, schilderijen, teksten, … (ik kan heel triest worden na het horen van een droevig lied – en mij dan de rest van de dag afvragen waarom ik me nu eigenlijk down voel) . Geluiden, licht, geuren en smaken komen veel sterker binnen (waardoor ik me soms eerder een kat voel). Ik word gek van kriebeltruien en labeltjes in kleding. Gelukkig heeft het ook voordelen: ik kan intens genieten van mooie/lekkere dingen, en mijn muziek staat meestal niet te luid :).
3. Ik ben eigenlijk liever onderweg dan dat ik ergens aankom. Wegdromen in de trein, ’s avonds over bijna verlaten wegen rijden, fietsen met fijne muziek in mijn oren of wandelen tegen de wind in. Soms (nee, vaak) wil ik eigenlijk gewoon blijven doorlopen/rijden.
4. Mijn lat ligt altijd torenhoog. Voor alles en iedereen, maar vooral voor mezelf. Ik verwacht heel veel, wat meestal alleen maar op teleurstelling uitdraait. En op faalangst. En dus op stilstaan. (Hallo werkpuntje!)
5. Toen ik klein was wilde ik dierenarts, schrijfster en eerste minister worden. Tegelijkertijd ja. Stiekem wil ik dit trouwens nog steeds …
6. Ik ben in duizend-en-een dingen geïnteresseerd, wil alles weten, kennen en kunnen en sta voor (veel te?) veel open. Al gehoord dat ik te veel begrijp van andere mensen, en te open-minded ben.
7. Mijn totem is Temperamentvolle Mees en daar ben ik t.r.o.t.s. op! (Mees is dan ook de mooiste totem ooit en past perfect bij mij. Mooi momentje na het verdienen van mijn voortotem: een medeleidster gaf me haar totembandje – met als voortotem intense – omdat dat zo hard op de mijne leek: ik heb het nog steeds…)
8. Wie meer wil horen nodigt mij maar uit voor een pintje ;).

Nu mag ik zelf mensen nomineren. Zoveel blogs volg ik niet, maar deze mensen lees ik graag: Zolea schrijft over natuurlijke (diy)verzorging, Naoki ook, De Groene Meisjes gaan vrolijk en groen door het leven en Ysabje schrijft op een erg fijne manier over vanalles-en-nog-wat.